Είναι βιώσιμο το χρέος ;
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια. Ας μιλήσουν λοιπόν οι αριθμοί.
Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε διαχρονικά το ΑΕΠ της Ελλάδας καθώς και το ποσοστό χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ, για το οποίο γίνετε λόγος τα τελευταία χρόνια.( πηγή )
Κατ αρχήν στο πίνακα υπάρχουν κάποια στοιχεία άξια της προσοχής μας . Η Ελλάδα από το 2000 (όπου αλλάξαμε την δραχμή σε ευρώ) μέχρι και το 2007 (έναρξη της ύφεσης) σημείωσε αύξηση στο ΑΕΠ της κατά 65% . Ενώ παράλληλα αυξήθηκε και το χρέος κατά 70%. Ενώ όλα αυτά τα χρόνια, από το 1970 μέχρι το 2007 η Ελλάδα δεν παρουσίασε επικίνδυνη αύξηση του ποσοστού χρέους/ΑΕΠ, ενω στη δεύτερη εικόνα βλέπουμε κατά πόσο οι κυβερνήσεις επιβάρυναν το δημόσιο χρέος ώστε το 2009 και εν μέσω κρίσης να φθάσει στο τεράστιο ποσό 300 δις €, και απαντά σ αυτούς που διερωτώνται ποιοί δημιούργησαν το χρέος.
Το 2006 και για πρώτη φορά η Ελλάδα ξεπέρασε το όριο του 103%, το οποίο επέβαλε η ΕΕ σε όλες τις χώρες ως όριο ασφαλείας . Όλοι θυμόμαστε την έκπληξη των Ευρωπαίων όταν το ΥΠ.ΟΙΚ. ανακοίνωσε ότι το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν στο 107,5 %, δηλαδή υπέρβαση κατά 4,5% . Σήμερα το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 188,9% .
Γι αυτό το ποσοστό λοιπόν και εν μέσω οικονομικής ύφεσης εφαρμόστηκαν τα διάφορα μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας , ώστε να καταστεί κατ αρχήν βιώσιμο.
Πότε όμως ένα χρέος είναι βιώσιμο; Υπάρχει κάποιο ποσοστό που το ορίζει ; Υπάρχει κάποιο σχέδιο από μέρους της εκάστοτε κυβέρνησης αλλά και των δανειστών, βάσει του οποίου θα εξυπηρετηθεί αυτό το χρέος και θα σταματήσει επιτέλους αυτή αιμορραγία πληρωμής των τόκων;
Τα ερωτήματα είναι πολλά. Όμως οι αριθμοί λένε άλλα.
Πιο πάνω ανέφερα ότι, Η Ελλάδα από το 2000 μέχρι και το 2007 σημείωσε αύξηση στο ΑΕΠ της κατά 65%. Δηλαδή εάν σήμερα σταματήσουμε να αυξάνουμε το χρέος, μέσω ελάχιστου και αναγκαίου δανεισμού και μέσω ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, τότε μέσα σε μία 15ετία θα πετύχουμε (όπως πετύχαμε χωρίς ιδιαίτερα μέτρα) μια αύξηση 65% στο ΑΕΠ.
Δηλαδή από 188,9 δις ευρώ που είναι σήμερα το ΑΕΠ, με μια ανάλογη αύξηση 65% θα μπορούσε σε 15 χρόνια να ανέλθει σε 312 δις. Και επίσης με ένα χρέος σταθερό περί τα 350 δις , το ποσοστό θα μειωνόταν στο 112% !!! Φυσικά το καλύτερο θα ήταν να μην περιμένουμε 15 χρόνια, αλλά να πετύχουμε το στόχο μας σε 8 ή έστω 10 χρόνια. Δηλ να αυξήσουμε το ΑΕΠ όπως περιέγραψα, αλλά να μειώσουμε παράλληλα και το χρέος (πχ με μια αυτόματη διαγραφή).
Πολλοί λένε ότι ένα χρέος γύρω στο 120% θα ήταν ένας πολύ καλός στόχος για τις Ελληνικές κυβερνήσεις, σε πρώτη φάση. Άρα το ερώτημα, εάν το χρέος είναι βιώσιμο, απαντάτε θετικά, διότι έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε. Το επόμενο ερώτημα όμως, είναι αυτό που προβληματίζει περισσότερο και δημιουργεί εντάσεις και ρήξεις μεταξύ των πλευρών. Πώς θα πετύχουμε την μείωση του χρέους;
Σ αυτό το σημείο σήμερα υπάρχουν δυο απόψεις, τις οποίες ασπάζεται το σύνολο του Ελληνικού λαού και είναι :
- η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρίζεται ότι το χρέος δεν ειναι βιώσιμο και πρέπει να κουρευτεί. Δεν θα εφαρμόσει μέτρα λιτότητας και επιμένει να μην δέχεται την Τρόικα ως διαμεσολαβητή, ζητώντας χρόνο για διαπραγματεύσεις .
- ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση, θεωρούσε βιώσιμο το χρέος και επιβάλλοντας σκληρά μέτρα λιτότητας, απέτυχε να αυξήσει το ΑΕΠ και να ρίξει το ποσοστό του χρέους. Και λέω ότι απέτυχε διότι, όπως ισχυρίζεται, έπρεπε να στηρίξει τις Τράπεζες και να τις αναχρηματοδοτήσει, κάτι που δεν έκαναν οι Ιρλανδοί και Πορτογάλοι, αφήνοντας πολλές τράπεζές τους να κλείσουν.
Ποσό μεγάλο όμως ήταν το λάθος να στηριχθούν οι τράπεζες. Μήπως έπρεπε να στηριχθούν ; Με αυτό θα ασχοληθώ σε επόμενο άρθρο μου.
Δεν θα ήθελα να περάσω στο πολιτικό πεδίο της αντιπαράθεσης, αλλά ήθελα περισσότερο να παρουσιάσω με αριθμούς την κατάσταση, διότι αριθμούς περιλαμβάνουν τα μνημόνια, οι Κρατικοί Προϋπολογισμοί , οι τραπεζικοί μας λογαριασμοί, και τα προϊόντα των Σουπερμάρκετ.
ΜΗ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ !!!
